Wiebelige weken, Winnie the Poeh en de Schumann resonantie

Het waren wiebelige weken.

Weken waarin ik moeilijk mijn center kon houden, weken waarin het voelde alsof ik alles alleen moest doen, weken waarin ik niet begrepen werd. Op het laatst verviel ik echt in mijn arme-ik-staat-van-zijn oftewel een Iejoor-gevoel. Diegenen die Winnie De Poeh (van A.A. Milne) een beetje kennen, zullen begrijpen wat ik bedoel en indien niet, raad ik je echt aan om het te lezen. Levenswijsheden worden erin gedeeld 😉.

Maar dus nee, het waren niet de paar beruchte dagen van een maand (moest je dat al veronderstellen) want deze wiebeligheid bleef maar aanhouden.

Op een lesdag vertelde een collega over zijn dagroutine. In de ochtend een korte meditatie en in de avond opnieuw, maar dan iets uitgebreider. Het begon me te dagen dat ik inderdaad de laatste tijd steeds kortere in-tune momenten hield. Te druk, teveel vragen aan mijn adres en zo werd mijn eigen dag-start-routine steeds compacter.

Mijn dag-start-routine bestaat trouwens in principe uit:

•  hartademhaling
•  verbinding met aarde en kosmos
•  doorstroming van de chakra's
•  openstaan voor inspiratie en voelen wat is
•  ademen en aanwezig zijn.

Ik kortte mijn routine zover in totdat het eigenlijk maar 'half-se-gat' gebeurde. Geen wonder dat ik wiebelig werd!

Op diezelfde lesdag hoorde ik ook van de Schumann resonantie, 7.83Hz. Dit wordt ook wel eens het natuurlijke hartritme van Moeder Aarde genoemd waarmee je je kan verbinden of op afstemmen. 

Daardoor begon ik 1 en 1 bij elkaar op te tellen. Wat als ik mijn dagelijkse meditatie combineerde met de frequentie 7.83Hz? Ik begon hiermee te spelen. Zelfs als ik met intentie van 7.83hz mijn rijst omspoel of mijn aardappelen schil, merk ik al verschil. Ik word er gewoon wat lichter en vrolijker van. Zo ook als ik dit combineer met mijn verbinding met het center van de aarde. Zoveel zachter is deze energie. 

Ik voelde me onmiddellijk een ander mens worden, vrijer, blijer, geconnecteerd met mijn grond, geaard. 

De ideeën stroomden, de energie was er en ik voelde mijn grenzen weer. 

Door het voelen van mijn grenzen weet ik precies waar ik ben en wat er op die plek nodig is, door zuiver te kunnen in-tunen. Mijn eigen shizzle opzij zetten en open staan voor de gevoelswereld van al het leven om ons heen. Zo ontstaat helderheid en duidelijkheid met gemak.