Het begint vanuit het hart

Ik wou dat ik lang haar had, om ermee te kunnen zwaaien 💫.Â
Als kind ging ik elke week naar de kerk. Soms om elf uur, met alle liedjes erop en eraan. Meestal om 9u omdat er dan geen zangkoor was die de liedjes letterlijk aanzwengelde.
Wat lang haar nu te maken heeft met mijn Katholieke opvoeding zal ik je hier vertellen:
Ik ging graag naar de kerk, was blij om deel uit te maken van een gemeenschap. Maar toch stoorde me elke kerkdienst weer één zinnetje. "Ik ben niet waard dat je tot mij komt, maar spreek en ik zal gezond worden"Iedereen spreekt dat uit, precies zonder nadenken, omdat het zo hoort. Ik weet niet of het jou opvalt, maar het zijn twee kleine woordjes, kort en eigenlijk venijnig. Voor mij toch. - NIET waardig - Want hoe vaker ik het hoorde, hoe vaker ik weigerde die zin uit te spreken. Rond mijn 16 jaar besefte ik: 'Ik ben het wél waard'.
Net als de reclame van L'Oréal Paris.   Because I am worth it.   (en daar komt dat lange haar dan weer van pas).
Onlangs vertelde ik mijn papa hierover tijdens een gesprek over Levinas en Lacan. Waar bevind zich jouw Ik? Bestaat een Ik? Is er bewustzijn? Hoe kun je dat ervaren? Is het waarneembaar? Volgens de ene filosoof niet, volgens een andere weer wel. Tijdens ons gesprek herinnerde ik mijn irritatie van jaren geleden en voelde ik precies waar mijn Ik was, mijn Kern en kon ik onder woorden brengen wat mij zo gestoord had in de kerk, al die jaren.Â
Ik tikte keer op keer op keer, op mijn borstbeen, voelde letterlijk waar mijn Ik zetelt. Het voelde zelfs alsof een draak of prehistorisch wezen één oog opent, brult en absoluut nìet accepteert om uit te spreken: Ik ben het niet waard.
Dus : Ik ben het waard, zelfs zonder zwaaiend lang haar 😉.
Ik voel waar mijn Ik, mijn waarde zich bevind, door het uit te spreken en te voelen. Wat een geschenk! Tijdens mijn opleiding Alchemical Healing starten we steeds vanuit de Heart Breath en dankzij dat gesprek met mijn vaderlief, voel ik mijn hart.
Het begint bij het hart. Van daar stroomt verbinding.
Verbinding naar de ander, maar ook naar je grond en je huis. Je ankerplaats in je leven.
PS dus misschien zou die zin zò moeten zijn: "Ik ben het waard dat je tot mij komt, dus spreek en ik zal gezond worden "
Voor mij klopt dat alvast beter...